Νόμιμο και ηθικό.

Το νόμιμο είναι και ηθικό;;

Έχει εύστοχα παρατηρηθεί ότι η γνωστή φράση πρώην υπουργού της Νέας Δημοκρατίας ότι το νόμιμο είναι και ηθικό, προκάλεσε πολύ μεγάλο εκνευρισμό μεταξύ των πολιτών σε σημείο που να προκαλέσει μεγάλη εκλογική ζημιά στο κόμμα αυτό.

Όμως είναι άξιο απορίας γιατί προκάλεσε τόσο εκνευρισμό, μειδίαμα και αποστροφή αυτή η φράση, αφού είναι λογικό ο νόμος να είναι και ηθικός. Προς τι λοιπόν τέτοια λαϊκή αντίδραση;

Απλά. Ο ελληνικός λαός δεν θεωρεί πλέον ότι ο νόμος εμπεριέχει ηθική γι’ αυτό και προτιμά τους δικούς του κώδικες ηθικής και όχι εκείνους που θεσπίζουν τα κατεστημένα συμφέροντα με την μορφή νόμου. Μερικά πολύ κτυπητά παραδείγματα φωτογραφικών νόμων για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες καταστάσεις και συμφέροντα, αλλά και η μη.....

ουσιαστική δημοκρατική νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος που επιβάλει τους νόμους σε μια κοινωνία που θεωρεί το πολιτικό σύστημα ως ένα ανήθικο αναγκαίο κακό, έχουν κάνει τους πολίτες να αποσυνδέσουν το νόμο από την ηθική.

Αυτό όμως σημαίνει πως τόσο οι νόμοι όσο και αυτοί που προσπαθούν να τους επιβάλουν δεν γίνονται πια σεβαστοί από τους πολίτες.

Αυτό σημαίνει πως οι νόμοι τηρούνται στο μέτρο που τηρούνται μόνο και μόνο από το φόβο των συνεπειών που μπορεί να επιβάλλουν οι κρατικοί καταναγκαστικοί μηχανισμοί και όχι από σεβασμό προς το αγαθό που υποτίθεται ότι έρχονται να προστατέψουν. Γι’ αυτό και οι πολίτες τους παραβιάζουν χωρίς τύψεις με την πρώτη ευκαιρία. Επειδή όμως μαζί με το ξερό καίγεται και το χλωρό, δεν μπορεί να υπάρξει διάκριση μεταξύ ηθικών νόμων και μη και η απαξίωση των νόμων πλέον είναι γενική.

Αυτό, σε τελευταία ανάλυση, σημαίνει ότι ολόκληρη πλέον η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε σήψη και κατάρρευση, με ευθύνη της ηγεσίας της και ο υπέρτατος νόμος που ισχύει μεταξύ των κοινωνών είναι «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».