Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ Ή ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ;

Από  το vagnes.blogspot.com

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα άποψη διατυπώθηκε από καθηγητή του Harvard και δημοσιεύτηκε σε μια εφημερίδα (μάλλον Ελευθεροτυπία), συγχωρέστε με που δεν έχω το όνομα του καθηγητή που διαθέτει και blog, ελπίζω πως κάποιος από εσάς θα μας πει και το όνομα του αν διάβασε το συγκεκριμένο άρθρο. 


Με την απαραίτητη δική μου διασκευή λέει λοιπόν ο εν λόγω καθηγητής μας, πως σε κάθε πολιτισμένη χώρα ( όπου ανήκει και η Ελλάδα, όπως θέλουμε να πιστεύουμε!), υπάρχει ένα ποσοστό πολιτών 15% που είναι γεννημένοι κατά κάποιον τρόπο να παρανομούν και ένα αντίστοιχο ποσοστό 15% που είναι γεννημένοι να είναι νομοταγείς πολίτες και αυτό ανεξάρτητα από το πόσο αυστηροί είναι οι νόμοι και από το κατά πόσο εφαρμόζονται ή όχι στην κάθε χώρα!!

Το ενδιαφέρον όμως δεν εστιάζεται σ΄ αυτό το 30% του πληθυσμού αλλά στο υπόλοιπο εναπομείναν 70%.

Τι λέει λοιπόν για το ποσοστό του 70% ο καθηγητής μας (που θα συμφωνήσω και εγώ σχεδόν απόλυτα). 


Λέει λοιπόν 
πως αυτό το ποσοστό ανθρώπων-πολιτών, στην συντριπτική του πλειοψηφία, τείνει να μιμηθεί τους νομοταγείς ή τους παράνομους, ευθέως ανάλογα με το κατά πόσον οι νόμοι εφαρμόζονται στην χώρα όπου ζει!!
Δηλαδή αν στη χώρα τους βλέπουν ότι οι νόμοι εφαρμόζονται, τείνουν να μιμούνται τους νομοταγείς αν όχι μιμούνται τους παράνομους!! 

Βάζω τα θαυμαστικά γιατί 
θεωρώ πως οι μεγάλες αλήθειες είναι πράγματι πολύ απλές και συγχρόνως πολύ σύντομες και πως τα πολύ απλά τα λένε αφ' ενός οι πολύ μεγάλοι άνθρωποι γιατί η μεγαλοσύνη τους, τους οδηγεί να γίνονται απλοί και αφ΄ ετέρου οι πολλοί απλοί άνθρωποι γιατί ο κοινός νους που διαθέτουν του οδηγεί στη σοφία!

Συνεχίζοντας λοιπόν, σύμφωνα με την άποψη του καθηγητή (και τη δική μου), 
η μεγάλη πλειοψηφία στην Αμερική μιμείται, τείνει ή επιθυμεί να μιμείται τους νομοταγείς και η μεγάλη πλειοψηφία, αυτό το 70% που λέγαμε, στην Ελλάδα μιμείται, τείνει ή επιθυμεί να μιμείται τους άλλους, (διάβαζε τους παρανομούντες)!! 

Αν σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο οι νόμοι "εφαρμόζονται" στη χώρα μας και ποια είναι η κυρίαρχη τάση μίμησης των συμπολιτών μας, μάλλον το παραπάνω συμπέρασμα δεν είναι καθόλου αυθαίρετο.

Αν αυτό το 15%, των εκ γενετής νομοταγών όπως τους ονομάσαμε, στην Ελλάδα προσπαθούσαμε να το φτάσουμε με τις δικές μας πράξεις και αυτοκριτικές στο 20 ή και στο 25 και 30% ακόμη, θα λεγόμαστε και θα ήμασταν αφελείς ή πολιτισμένοι και αυτάρκεις;;

Περιμένοντας τα σχόλια σας θα κάνω και μια ερώτηση που ίσως κάποιοι τη θεωρήσουν ακόμη και προβοκατόρικη αλλά δεν είναι τέτοιες οι προθέσεις μου, φαντάζομαι με ξέρετε όλοι τόσο καιρό πια.

Η ερώτηση είναι η εξής:

Την τοποθέτηση κλειστού κυκλώματος από κάμερες στους δρόμους της χώρας μας, η πλειοψηφία των Ελλήνων που την απορρίπτει είναι αυτή η πιο πάνω πλειοψηφία του 15% συν του 70% τελικά ή όχι;;!!

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Η πολιτική κατάσταση έγινε αστεία.

Αποδεικνύεται τώρα πως, κατά την πρώτη περίοδο που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία, το κρατικό σκάφος έπλεε τελικά ακυβέρνητο, μάλλον λόγω κεκτημένης ταχύτητας από την περίοδο του ΠΑΣΟΚ. Κάτι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, κάτι η περίοδος χάριτος, η κατάσταση έφτασε στις καταστροφικές πυρκαγιές και στις εκλογές του 2007.

Μετά την επανεκλογή όμως της Νέας Δημοκρατίας, τα πάντα αποσυντέθηκαν.

Αρχικά οι πολίτες ήταν επιφυλακτικοί, μετά προβληματισμένοι, αργότερα θυμωμένοι και σήμερα πλέον, μετά και το τελευταίο περιστατικό της δραπέτευσης, κάνουν πλάκα.

Μετά καθόμαστε όλοι εμείς και κάνουμε βαθυστόχαστες αναλύσεις και αναρτήσεις για το πολιτικό σύστημα.

Το όλο πολιτικό σύστημα μόνον με ένα μεγάλο γέλωτα μπορεί να αντιμετωπιστεί και τελικά να καταρρεύσει. 

ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ θέλουν τον δικομματισμό.


Από το προεδρική δημοκρατία

Σας φαίνεται περίεργο; Κι’ όμως είναι αληθινό.

Αντίθετα με ότι πιστεύουν οι αμύητοι πολίτες, τα μικρά κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ) εκτιμώ ότι δεν θέλουν να αλλάξει η κατάσταση. Απεναντίας θέλουν να υπάρχει ο δικομματισμός που φραστικά καταγγέλλουν, ενώ έμπρακτα τον στηρίζουν. Αυτό εδώ το blog έχει ήδη επισημάνει το γεγονός αυτό με ανάρτησή του, με τον τίτλο «τα μικρά κόμματα στυλοβάτες του δικομματισμού».

Για να γίνει αντιληπτό αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε πως λειτουργεί ο ισχύον εκλογικός νόμος 3231/2004 (νόμος Σκανδαλίδη).  Λοιπόν, ο ισχύον εκλογικός νόμος.......

έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: 1) το όριο του 3% για είσοδο κόμματος ή μεμονωμένου υποψήφιου στη βουλή, 2) απλή αναλογική για τις 260 έδρες και 3) πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με τις υπόλοιπες 40 έδρες.

Ας δούμε τώρα γιατί τα μικρά κόμματα βολεύονται μ’ αυτό το νόμο.

1. Αν καταργηθεί το όριο του 3%, τότε θα ξεπηδήσουν κι άλλα κόμματα, αφού με ένα 0,33% θα μπορούσαν να είχαν έναν βουλευτή μέσα στη βουλή. Τα κόμματα αυτά, δεν δημιουργούνται τώρα εξ αιτίας του δισταγμού των πολιτών για ίδρυση, αφού, χωρίς οικονομικά μέσα και με βέβαιη τη μη προβολή τους από τα ΜΜΕ του κατεστημένου, δεν έχουν καμία πιθανότητα να υπερβούν το 3%. Αυτό όμως βολεύει τα υπάρχοντα κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ), αφού η δημιουργία και άλλων κομμάτων, χωρίς μάλιστα «ξύλινο λόγο» θα τα οδηγούσε στο περιθώριο, στην ανυποληψία και τελικά στην πολιτική τους εξαφάνισή.

Ο δικαιολογητικός λόγος του ίδιου του νόμου για το όριο του 3% είναι ότι η ρύθμιση αυτή έχει σκοπό την αποφυγή του κατακερματισμού των βουλευτικών εδρών σε πολύ μικρά κόμματα και την ενίσχυση των μεγάλων κομμάτων, ώστε να σχηματίζεται ευκολότερα απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Δηλαδή επικράτηση του δικομματισμού.

2. Όπως είπαμε, για τις 260 έδρες ισχύει απλή αναλογική. Επομένως, τα μικρά κόμματα, με δεδομένο το μικρό ποσοστό τους, δεν χάνουν σημαντικά πράγματα. Αν για παράδειγμα πολλαπλασιάσετε το ποσοστό των μικρών κομμάτων με τον αριθμό 260 ή με τον αριθμό 300 θα δείτε ότι η διαφορά είναι μικρή. Στην ουσία η απώλεια είναι μία ή δύο το πολύ έδρες. Όμως η απώλεια αυτή είναι τίποτα και καλοδεχούμενη από τα κόμματα αυτά, μπροστά στον κίνδυνο της ολοκληρωτικής εξαφάνισής τους.

Γιατί το λέω αυτό; Απλούστατα:

Αν για παράδειγμα ίσχυε απλή αναλογική και για τις 300 έδρες τότε, φυσικά δεν θα υπήρχε ποτέ αυτοδυναμία και θα έπρεπε τα μικρά κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ) να συνεργαστούν με άλλο  (ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία) ή άλλα κόμματα για το σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτό εξάλλου δεν επιτάσσει η ισχύουσα κοινοβουλευτική δημοκρατία; για να μην τρελαθούμε τελείως δηλαδή.

Τι θα συμβεί όμως αν συγκυβερνήσουν τα μικρά κόμματα; Απλά θα πρέπει να κάνουν πράξη τα ιδεολογήματά τους και τον «ξύλινο λόγο» τους και αυτή η πράξη θα πρέπει οπωσδήποτε να αποδώσει, διαφορετικά θα ριχτούν από το λαό στον πολιτικό «Καιάδα».

Πιστεύετε λοιπόν ότι θέλουν να συγκυβερνήσουν τα μικρά κόμματα; Όχι βέβαια.

Πιστεύετε ότι το ΚΚΕ θέλει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία και να του ζητούν οι πολίτες εξηγήσεις για τα κακώς κείμενα; Όχι βέβαια. Προτιμά να μένει στον αποστειρωμένο ιδεολογικό του κόσμο και να κρατάει το ποσοστό του και την πολιτική του ύπαρξη ως απομεινάρι, κάποιων άλλων εποχών.

Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμμα, θέλει να συγκυβερνήσει και να του ζητούν μετά ευθύνες οι πολίτες; Όχι. Προτιμάει να αντλεί ψήφους από διάφορες ομάδες του πληθυσμού και να επιβιώνει πολιτικά. Υπάρχει, στο ποσοστό που υπάρχει (και που στις εκλογές θα είναι πολύ μικρότερο), γιατί το ίδιο το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο θέλει να τον διατηρεί.

Πιστεύετε ότι ο ΛΑΟΣ θέλει να συγκυβερνήσει με τη Νέα Δημοκρατία. Όχι βέβαια, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα από το ίδιο, για να παρουσιάζεται ως κόμμα εξουσίας και να ισχυροποιεί τη θέση του.

Για σκεφτείτε. Ακούσατε αλήθεια ποτέ σε κάποια διαδήλωση, που κάνουν τα μικρότερα κόμματα, συνθήματα υπέρ της απλής αναλογικής ή υπέρ της κατάργησης του 3%; Σας λέω λοιπόν ότι ποτέ δεν θα τα ακούσετε.

Λοιπόν και τώρα τι κάνουμε;

Τίποτα. Τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε. Εμείς οι αδύναμοι πολίτες, που μας έχουν αφαιρέσει την εξουσία που μας δίνει η πραγματική δημοκρατία, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως.

Έτσι θα πορευόμαστε. Ενώ το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο και τα παντός είδους «λαμόγια» θα κάνουν πάρτι, εμείς οι….. καλοί άνθρωποι, θα πληρώνουμε το λογαριασμό.

 

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Φταίει η πολλή δημοκρατία.

Από το προεδρική δημοκρατία.

Αν είναι δυνατόν!!!

Σήμερα το πρωϊ, σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι, ένας κορυφαίος δημοσιογράφος (πιο κορυφαίος δεν γίνεται), σε πολιτική ανάλυση που έκανε, έλεγε ότι, για την απόδραση του βαρυποινίτη Παλαιοκώστα, εκτός των άλλων, ευθύνεται και η………. πολλή δημοκρατία που έχουμε.

Όχι φίλε μου δημοσιογράφε και όσοι άλλοι δημοσιογράφοι έχετε αυτή την άποψη και προωθείτε αυτές τις ιδέες.

Δεν φταίει η πολλή δημοκρατία. Το αντίθετο φταίει. Φταίει το έλλειμμα δημοκρατίας, με την υπερσυγκέντρωση όλων των εξουσιών (επί ζωής και θανάτου) σε ένα πρόσωπο, τον εκάστοτε πρωθυπουργό, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί κάθε έλεγχος. 

"Μεγαλοι Ελληνες"


Από το ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ
Εαν σας ρωτουσαν να καταγραψετε σε μια λιστα 100 ονοματα Ελληνων που πιστευεται πως ξεχωρισαν με τη ζωη και το εργο τους, προσφεροντας στους συνανθρωπους τους κατι ομορφο και δημιουργικο, θα σας ηταν δυσκολο; Θα σας ηταν δυσκολο αραγε ριχνοντας μια ματια στην αρχαιοτητα μονο να ξεχωρισετε καλλιτεχνες, επιστημονες, αθλητες, ηρωες, πολιτικους, φιλοσοφους;

Αυτο το καιρο ο τηλεοπτικος σταθμος ΣΚΑΙ δημιουργει την παραπανω λιστα βασιζομενος στην ψηφοφορια των επισκεπτων της ιστοσελιδας 
greatgreeks.skai.gr/

Σε δευτερη φαση ο σταθμος θα οργανωσει ψηφοφορια κατα την οποια θα ξεχωρησουν "οι 10 μεγαλυτεροι Ελληνες".

Στο τελικο σταδιο θα γινει μια επιπλεον ψηφοφορια προκειμενου να αναδυχθει "ο μεγαλυτερος Ελληνας"

Μπορει σε καποιους να ακουγεται ως κατι ανευ ιδιαιτερης σημασιας. Εξαλλου τι ειναι ενας διαγωνισμος ενος τηλεοπτικου σταθμου;

Και ομως μπορει να ειναι πολλα ειδικα εφοσον δε μιλαμε απλα ενα καναλι το οποιο εχει μπει δυναμικα στους τηλεοπτικους δεκτες αλλα για το σταθμο που τηνει να καθιερωθει στη συνειδηση των πολιτων ως το σοβαρο ειδησιογραφικο καναλι επειδη μοστραρει μονο και μονο το δυτικοευρωπαικο political correct image. Επιπλεον αποτελει τον εκφραστη μιας συγκεκριμενης φιλοσοφιας γυρω απο το πως πρεπει να λειτουργει το κρατος σε συμμαχια με την εφημεριδα Καθημερινη.

Διαβαζουμε λοιπον τα αποτελεσματα αυτης της ψηφοφοριας και βλεπουμε τα ονοματα των
Αριστοτελη, Δημοκριτου, Ευριπιδη, Μακρυγιαννη, Ομηρου, Πραξιτελη, Πυθαγορα, Σοφοκλη, Σωκρατη, Φειδια, Κλεισθενη, Μεγα Αλεξανδρου, και πολλων αλλων που σημαδεψαν αιωνες ιστοριας της ανθρωποτητας αλλοι δημιουργωντας, αλλοι χτιζοντας αυτοκρατοριες, αλλοι πεθαινοντας ηρωικα βαζοντας τις ιδεες τους πανω απο τη ζωη τους.

Αναμεσα σε ολους αυτουν ξαφνικα θα διαβασουμε Λακης Λαζοπουλος, Ιωαννης Μεταξας, Χαριλαος Φλωρακης, Γεωργιος Παπαδοπουλος, Αλικη Βουγιουκλακη, ΟΘΩΝ!!! (Ακομα δε μαθατε πως ηταν ενας Γερμανος ο οποιος τελουσε χρεη επαρχου στο προτεκτορατο που λεγοταν Ελλαδα;)

Πως καταφερνουν οι παραπανω τυποι να ειναι για αυτο τον τοπο σημαντικοτεροι απο τους κατωθι;
Αισωπος, Αναξαγορας, Αρισταρχος, Διογενης, Ερατωσθενης, Ζηνων, Ησιοδος, Ισοκρατης, Λουκιανος, Πλουρχος, Πινδαρος, Σαπφω, Πρωταγορας, Εμπεδοκλης...................Ας μην μιλησουμε και για τον
Εφιαλτη του Σοφωνιδη τον πραγματικο ιδρυτη της Δημοκρατιας και μεντορα του Περικλη. αυτον που η ιστορια τον ξεσκισε και φροντισε αντ'αυτου να θυμομαστε το τσουτσεκι των Θερμοπυλων.

Και εχει καταφερει τοσο καλα να μας το περασει ωστε να του μοιαζουμε ολο και περισσοτερο.


Ισως ο μεγαλυτερος Ελληνας σημερα να ειναι ο Εφιαλτης του Ευρυδημου ο προδοτης.

ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΑΝ ΕΝΑ ΓΑΪΔΑΡΟ, ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΖΑΝΕ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ...!!

Από το VAGNES



Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης και με βάση το τελευταίο σχόλιο μου σε αυτήν, θα ηθελα φίλοι μου να προσθέσω και μια απλοϊκή σκέψη που μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς οι μη ειδικοί επί των οικονομικών θεμάτων και που είναι η εξής:

Γιατί οι Ελληνικές τράπεζες παρουσιάζονται απρόθυμες να δεχτούν την οικονομική ενίσχυση είτε σε ομόλογα είτε σε κρατικές εγγυήσεις για να αυξήσουν την ρευστότητα τους;

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη παρά από το ότι τη ρευστότητα που θα αποκτήσουν εκμεταλλευόμενες τη βοήθεια των 28 δις δεν θέλουν να την διοχετεύσουν σε όλους εμάς για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας λόγω της κρίσης, αλλά να την εκμεταλλευτούν οι ίδιες για να στηρίξουν τις δικές τους αδυναμίες και τα σχέδια τους εκείνα ώστε να εξοπλιστούν περισσότερο έναντι της κρίσης αφήνοντας όλους εμάς στο περιθώριο και στις επιπτώσεις της κρίσης που οι ίδιες δημιούργησαν και συντηρούν!!

Η διαρκής προσπάθεια τους είναι να τροποποιήσουν τους όρους αυτής της οικονομικής στήριξης και έρχονται σε διαβουλεύσεις φανερές ή κρυφές με στελέχη της κυβέρνησης για να επιτύχουν τους στόχους τους. 
Από την κυβέρνηση και από τα ΠΡΟΣΩΠΑ που θα παίξουν καθοριστικό και εποπτικό ρόλο σε αυτή τη συμφωνία θα εξαρτηθεί και το κατά πόσον θα βγούμε και εμείς ωφελημένοι από το όλο σκηνικό.




Πόσο αισιόδοξοι μπορεί να είμαστε ότι η κυβέρνηση θα σταθεί στο πλάι μας και δεν θα υποκύψει στις κερδοβόρες επιδιώξεις των τραπεζών;;;

Πως μπορούμε να ελπίζουμε ότι τελικά οι τράπεζες θα συμβιβαστούν σε μια λύση που κυρίως θα ωφελήσει εμάς;

Ποιοί θα είναι εκείνοι οι επίτροποι-σύμβουλοι που θα τοποθετηθούν από αύριο όπως μαθαίνω στις τράπεζες και που αποφεύγοντας τους πειρασμούς θα καταφέρουν να ελέγξουν και να κατευθύνουν το όλο σχέδιο προς τη σωστή κατεύθυνση της άμβλυνσης δηλ. των επιπτώσεων της κρίσης προς στους πολίτες;

Οι καλοί νοικοκυραίοι...

Από το  Mediaspotgr
"Κομμάτι του σύγχρονου Ελληνικού πολιτισμού".


Καθόμαστε στα ζεστά μας σπιτάκια με την κεντρική θέρμανση, με τους συντρόφους μας στο καναπέ και παρακολουθούμε μέσα στο σκοτάδι την τηλεόραση μας. Ή άλλοτε πάλι δεχόμαστε τους φίλου μας στο σπίτι μας, και προσφέροντας το φαγητό που έχουμε μαγειρέψει συζητάμε μεταξύ κρασιού και φρούτου από τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα του ταλαίπωρου τούτου κόσμου, μέχρι την κατάσταση στο γραφείο και τις διακοπές μας .

Καραγκιόζηδες ενός πολύ 
political correct μικρόκοσμου , που φοράει καθαρά ρούχα, που επιζητεί την προαγωγή και την «καλή θέση», που αργότερα θα έχει το εξοχικό, πιο αργότερα θα επιθυμεί κομμάτι από την εξουσία του γραφείου, της δουλειάς, της κοινωνίας.
Φαρισαίοι υποκριτές, ενός μικρόκοσμου που έχουμε κατασκευάσει, που εκτός από τα τηλέφωνα των φίλων και των γνωστών μας, εκτός από τα ατελείωτα παζάρια με τον εαυτό μας και τα 
σκυψίματα δεν μας νοιάζει τίποτα άλλο.

Πού είναι τα λεφτά μας;

Οι φίλοι "προεδρική δημοκρατία" και "vagnes" θέτουν ένα σοβαρό ερώτημα: "Πού είναι τα 28 δις, κύριοι της NΔ;"
Το ερώτημα γίνεται ακόμα σοβαρότερο όταν απευθυνθεί και προς τα άλλα κόμματα, της αντιπολίτευσης που δήθεν αντιδρούσαν στο να δοθούν αυτά τα χρήματα εν λευκώ στις τράπεζες. Λέω δήθεν γιατί πέρα από το "διαφωνώ" (αλλά κάνε ό,τι θέλεις...) δεν είδαμε καμία ουσιαστικότερη αντίδραση και προσπάθεια μπλοκαρίσματος της διαδικασίας.
Μήπως επειδή τελικά στα ίδια αφεντικά υπακούουν και το ίδιο σύστημα στηρίζουν;
Μη βιαστείτε να πείτε ότι τα ισοπεδώνω όλα και δεν είναι έτσι. Αναρωτηθείτε σε τι, από όσα γίνονται εις βάρος μας, έχει 
ουσιαστικάαντιδράσει η αντιπολίτευση και για ποιο θέμα από όσα καταγγέλθηκαν ως αυθαίρετα και αντισυνταγματικά έγινε κάτι περισσότερο από "καταγγελία"...
Όταν μιλάς για 
αντισυνταγματικές διατάξεις και αδιαφανείς διαδικασίες που πλήττουν τη δημοκρατία κάνεις κάτι περισσότερο από το να "καταγγέλεις", κύριοι της αντιπολίτευσης.
Επανέρχομαι τώρα στο θέμα των 28δις (και των πολλών τρις διεθνώς) που πήγαν στις τράπεζες.
Είναι η πιο μεγάλη κομπίνα που στήθηκε παγκοσμίως και η μεγαλύτερη απροκάλυπτη λεηλασία των χρημάτων μας!
Ποιος νόμος και ποιος κανόνας της ελεύθερης αγοράς (που τόσο υποστηρίζουν!) επιτρέπει τη χρηματοδότηση από το δημόσιο ιδιωτικής επιχείρησης και μάλιστα (υπερ)κερδοφόρας;
Οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και όπως όλες οι άλλες όταν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους 
πρέπει να υποστούν τις συνέπειες.Όταν κάποια πέσει έξω, κάποια άλλη μπορεί να την εξαγοράσει ή να πάρει το μερίδιο αγοράς της κλπ.
Δικοί τους είναι οι κανόνες, όχι δικοί μου!
Γιατί οι κανόνες αυτοί παραβιάζονται με τόση ευκολία όταν αφορά τις τράπεζες και όχι για οποιοδήποτε άλλο οργανισμό;
Θυμηθείτε τα πρόστιμα από την κομισιόν επειδή χρηματοδότησε το δημόσιο την επιχείρησή του (Ολυμπιακή), την εμμονή στο ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων καθώς και στη μείωση των μισθών και παροχών για να μειωθεί το έλλειμμα..
Αφού τόσο "κόπτεται" η Ε.Ε. για το έλλειμμα γιατί επέτρεψε το "καπέλο" των 28 δις; Δε θα αυξηθεί το χρέος; Γιατί δε ζητάει να μειωθούν οι υπέρογκες αμοιβές των κρατικών αξιωματούχων; Γιατί δε ζητάει να περικοπούν οι δημόσιες σπατάλες ή οι αμοιβές των πολιτικών που είναι υπερβολικές ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της χώρας;
Και μάλιστα, όταν με οποιαδήποτε συρρίκνωση αποδοχών της "χαμηλής" και "μεσαίας" τάξης θα μειωθεί περαιτέρω η κατανάλωση και θα υπάρξει και άλλη συρρίκνωση της πραγματικής οικονομίας;
Είναι τόσο ηλίθιοι, τόσο ανεγκέφαλοι ή... μέλη μιας 
καλά οργανωμένης σπείρας που ζει παρασιτικά σε βάρος μας;
Και τελικά ποιοι είναι αυτοί οι περίφημοι κ.κ. Αλμούνια και Μπαρόζο που οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται αλλά αυτοί, για τόσα χρόνια τώρα, παραμένουν στα πόστα τους καθορίζοντας τις ζωές μας, χωρίς να έχουμε ερωτηθεί και χωρίς να τους έχουμε επιλέξει;
Πάντα θεωρούσα την
 Ε.Ε. μία καλοστημένη κομπίνα. Ποτέ όμως δεν περίμενα ότι με τόσο απροκάλυπτο τρόπο θα μας έδειχναν ότι οι κανόνες τους μπορούν να παραβιάζονται από την πλευρά τους κατά το δοκούν.
Όπου του βολεύει έχουμε ελεύθερη οικονομία και πρέπει να υπακούμε στους κανόνες αλλιώς τιμωρούμαστε... και όπου τους βολεύει οι κανόνες παραβιάζονται χωρίς καμία κύρωση...
Σκεφτείτε και δείτε τη συνολική εικόνα...
Και μετά αναρωτηθείτε... 
ποια πρέπει να είναι η δική μας στάση και αντίδραση απέναντί τους.
Θα τους αφήνουμε να δρουν ασύδοτα και εμείς να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις αποφάσεις τους και να μας οδηγούν στην καταστροφή μας και τη σύγχρονη δουλεία που τόσο ωραία στήνουν τόσα χρόνια, ή θα 
"ξυπνήσουμε" και θα καταλάβουμε πως εμείςείμαστε οι πολλοί και αν αυτοοργανωθούμε έχουμε τη δύναμη να τους σαρώσουμε;
Θα συνεχίσουμε να τους επιτρέπουμε να μας επιβάλουν να ζούμε μόνο με δανεικά, επιβάλλοντας μας τη λογική ότι μόνο μέσα από τις τράπεζες μπορούν να διοχετευθούν τα 
χρήματά μας σε εμάς;
Θα συνεχίσουμε να επιτρέπουμε να μας επιβάλλεται η 
ολιγαρχία(εθνική, ευρωπαϊκή, παγκόσμια) ή θα τους σαρώσουμε επιτέλους και θα αναλάβουμε τις ζωές μας και το μέλλον μας;
Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι αν σηκώσουμε τα χέρια και σταματήσουμε να παράγουμε εμείς, αυτοί δε μπορούν να επιβιώσουν. Έσπρωξαν τον κόσμο στο εύκολο χρήμα (εύκολα δάνεια) επιτρέποντας του να ζει με δανεικά από το μέλλον του και κάνοντάς τον σταδιακά υποχείριο των τραπεζών. Των τραπεζών που στήνουν το παιχνίδι όπως τους αρέσει και αναπροσαρμόζουν μονομερώς τους κανόνες (κάτι σαν την Ε.Ε.). Όταν ο κόσμος είπε "
δεν έχω άλλα, δεν πληρώνωη καλοστημένη κομπίνα εμφανίστηκε (για όποιον θέλει να τη δει) και το σύστημα κατέρρευσε Βλέπετε, αυτή την παράμετρο δεν την είχαν υπολογίσει...
Τότε 
όλα τα τσιράκια τους τέθηκαν σε συναγερμό και με περισσή αναίδεια και θράσος άρπαξαν τα λεφτά των φορολογουμένων για να σωθούν οι τράπεζες, χωρίς να αναζητηθούν ευθύνες και χωρίς να υποχρεωθούν να πληρώσουν οι ίδιοι (οι τραπεζίτες) τη ζημιά της επιχείρησής τους. Θυμάστε όσο παρουσίαζαν τα υπερκέρδη τους να μας μοίρασαν τίποτα, έστω και με τη μορφή μείωσης των επιτοκίων; Αντίθετα θέλω να σας θυμίσω την αντίδρασή τους όταν στήσανε την κομπίνα των 28δις με την κυβέρνηση. Άρχισαν να ανεβάζουν αυθαίρετα τα επιτόκια και να εκβιάζουν τους επιχειρηματίες με μονομερή αλλαγή των όρων των δανείων που είχαν συνάψει!
Σιγά- σιγά κάποιοι έχουν αρχίσει να ξυπνάνε (διαβάστε το άρθρο στο
tvxs), με μας εδώ τι γίνεται; Θα είμαστε μονίμως έρμαια των αποφάσεων ανθρώπων (και εδώ είναι το παράδοξο!) που τους θεωρούμε λαμόγια και ανίκανους ή θα αρχίσουμε να δραστηριοποιούμαστε για να τους αποτινάξουμε και να προχωρήσουμε σε ένα καλύτερο μέλλον; Θα συνεχίσουμε να φερόμαστε σαν ραγιάδες, υποκλινόμενοι στην εξουσία των ανίκανων και πουλημένων ή θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πάει άλλο καιαξίζουμε κάτι καλύτερο;
Παραθέτω ένα ακόμη άρθρο που δείχνει άλλο ένα παράδειγμα αυτοοργάνωσης ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα των super market. Το άρθρο είναι από το ecolife (5/2/2009)
"
ΚΙΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗΣ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ
Γειτονιές ολόκληρες κυριεύονται από το φόβο για την ασφάλεια των τροφίμων και αγανακτούν με τον πληθωρισμό και τη δύναμη των σουπερμάρκετ. Τρομάζουν με τη χαμένη αίσθηση της κοινότητας σήμερα, απογοητεύονται από τη μωλωπισμένη εικόνα της κεφαλαιοκρατίας. Και τι κάνουν; Οργανώνονται σε σχολεία, κοινοτικά κέντρα, σε χώρους χωρίς ενοίκιο εν γένει και επανακτούν τον έλεγχο της τοπικής αλυσίδας εφοδιασμού τους εντοπίζοντας έναν προμηθευτή, αγοράζοντας μαζικά και καλύπτοντας συλλογικά τις δαπάνες. Μικρότεροι συνεταιρισμοί αγοράζουν μόνο βάσει παραγγελιών των μελών τους, ενώ οι μεγαλύτεροι λειτουργούν ως αγορές. Ο Dan Dempsey, διευθυντής προγράμματος που καθιερώνει τους συνεταιρισμούς τροφίμων στην Ουαλία, ισχυρίζεται ότι το κίνημα σηματοδοτεί την τάση για επιστροφή στις παραδοσιακές διαδρομές του εμπορίου και στην επανασύνδεση των αγροτών με τις κοινότητες, της επαρχίας με την πόλη."